стимулирало

Речник на българския език

1. стимулирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

стимулирало е производна форма на стимулирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. стимулирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

стимулирало е производна форма на стимулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. стимулирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

стимулирало е производна форма на стимулирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. стимулирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

стимулирало е производна форма на стимулирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).