стимулирал

Речник на българския език

1. стимулирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

стимулирал е производна форма на стимулирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. стимулирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

стимулирал е производна форма на стимулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. стимулирал — мин. деят. св. прич. м. р.

стимулирал е производна форма на стимулирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. стимулирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

стимулирал е производна форма на стимулирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).