стиковало е

Речник на българския език

1. стиковало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

стиковало е е производна форма на стиковам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. стиковало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

стиковало е е производна форма на стиковам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. стиковало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

стиковало е е производна форма на стиковам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).