срутил е

Речник на българския език

1. срутил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

срутил е е производна форма на срутя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. срутил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

срутил е е производна форма на срутя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).