срутило си

Речник на българския език

1. срутило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

срутило си е производна форма на срутя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. срутило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

срутило си е производна форма на срутя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).