срутила е

Речник на българския език

1. срутила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

срутила е е производна форма на срутя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. срутила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

срутила е е производна форма на срутя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).