срещуполагало си

Речник на българския език

1. срещуполагало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало си е производна форма на срещуполагам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. срещуполагало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало си е производна форма на срещуполагам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. срещуполагало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало си е производна форма на срещуполагам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).