срещуполагало е

Речник на българския език

1. срещуполагало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало е е производна форма на срещуполагам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. срещуполагало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало е е производна форма на срещуполагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. срещуполагало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

срещуполагало е е производна форма на срещуполагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).