спотулило си

Речник на българския език

1. спотулило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

спотулило си е производна форма на спотуля (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. спотулило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

спотулило си е производна форма на спотуля (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).