солфежирало

Речник на българския език

1. солфежирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

солфежирало е производна форма на солфежирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. солфежирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

солфежирало е производна форма на солфежирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. солфежирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

солфежирало е производна форма на солфежирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. солфежирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

солфежирало е производна форма на солфежирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).