слюнчили са

Речник на българския език

1. слюнчили са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

слюнчили са е производна форма на слюнча (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. слюнчили са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

слюнчили са е производна форма на слюнча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).