сконфузил съм

Речник на българския език

1. сконфузил съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

сконфузил съм е производна форма на сконфузя (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. сконфузил съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

сконфузил съм е производна форма на сконфузя (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).