седемстотинте

Речник на българския език

1. седемстотинте — м. р., мн. ч., членувано

седемстотинте е производна форма на седемстотин (м. р., мн. ч., членувано).

2. седемстотинте — ж. р., мн. ч., членувано

седемстотинте е производна форма на седемстотин (ж. р., мн. ч., членувано).

3. седемстотинте — ср. р., мн. ч., членувано

седемстотинте е производна форма на седемстотин (ср. р., мн. ч., членувано).