сдобил си

Речник на българския език

1. сдобил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

сдобил си е производна форма на сдобия (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. сдобил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

сдобил си е производна форма на сдобия (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).