сдобил е

Речник на българския език

1. сдобил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

сдобил е е производна форма на сдобия (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. сдобил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

сдобил е е производна форма на сдобия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).