светили

Речник на българския език

1. светили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

светили е производна форма на светя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. светили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

светили е производна форма на светя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

3. светили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

светили е производна форма на светя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

4. светили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

светили е производна форма на светя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

5. светили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

светили е производна форма на светя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

6. светили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

светили е производна форма на светя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).