сантименталничили

Речник на българския език

1. сантименталничили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

сантименталничили е производна форма на сантименталнича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. сантименталничили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

сантименталничили е производна форма на сантименталнича (мин. деят. св. прич. мн. ч.).