санкционирало

Речник на българския език

1. санкционирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

санкционирало е производна форма на санкционирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. санкционирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

санкционирало е производна форма на санкционирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. санкционирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

санкционирало е производна форма на санкционирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. санкционирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

санкционирало е производна форма на санкционирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).