самоуспокоявал е

Речник на българския език

1. самоуспокоявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоуспокоявал е е производна форма на самоуспокоявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоуспокоявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоуспокоявал е е производна форма на самоуспокоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самоуспокоявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоуспокоявал е е производна форма на самоуспокоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).