самоуспокоявали

Речник на българския език

1. самоуспокоявали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самоуспокоявали е производна форма на самоуспокоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоуспокоявали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоуспокоявали е производна форма на самоуспокоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самоуспокоявали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоуспокоявали е производна форма на самоуспокоявам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самоуспокоявали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самоуспокоявали е производна форма на самоуспокоявам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).