самоунищожил съм

Речник на българския език

1. самоунищожил съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоунищожил съм е производна форма на самоунищожа (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. самоунищожил съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоунищожил съм е производна форма на самоунищожа (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).