самоунищожил е

Речник на българския език

1. самоунищожил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоунищожил е е производна форма на самоунищожа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоунищожил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоунищожил е е производна форма на самоунищожа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).