самоунищожило си

Речник на българския език

1. самоунищожило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоунищожило си е производна форма на самоунищожа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоунищожило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоунищожило си е производна форма на самоунищожа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).