самоунижил е

Речник на българския език

1. самоунижил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоунижил е е производна форма на самоунижа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоунижил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоунижил е е производна форма на самоунижа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).