самоунижило си

Речник на българския език

1. самоунижило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоунижило си е производна форма на самоунижа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоунижило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоунижило си е производна форма на самоунижа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).