самоунижило е

Речник на българския език

1. самоунижило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоунижило е е производна форма на самоунижа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоунижило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоунижило е е производна форма на самоунижа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).