самоунижи

Речник на българския език

1. самоунижи — сег. вр., 3 л., ед. ч.

самоунижи е производна форма на самоунижа (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. самоунижи — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

самоунижи е производна форма на самоунижа (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. самоунижи — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

самоунижи е производна форма на самоунижа (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. самоунижи — повелително наклонение, ед. ч.

самоунижи е производна форма на самоунижа (повелително наклонение, ед. ч.).