самоунижавала си

Речник на българския език

1. самоунижавала си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоунижавала си е производна форма на самоунижавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоунижавала си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоунижавала си е производна форма на самоунижавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

3. самоунижавала си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоунижавала си е производна форма на самоунижавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).