самоубива

Речник на българския език

1. самоубива — сег. вр., 3 л., ед. ч.

самоубива е производна форма на самоубивам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. самоубива — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

самоубива е производна форма на самоубивам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. самоубива — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

самоубива е производна форма на самоубивам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).