саморегулирало си

Речник на българския език

1. саморегулирало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало си е производна форма на саморегулирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. саморегулирало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало си е производна форма на саморегулирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. саморегулирало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало си е производна форма на саморегулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).