саморегулирало е

Речник на българския език

1. саморегулирало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало е е производна форма на саморегулирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. саморегулирало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало е е производна форма на саморегулирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. саморегулирало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

саморегулирало е е производна форма на саморегулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).