самопредложил си

Речник на българския език

1. самопредложил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самопредложил си е производна форма на самопредложа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самопредложил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самопредложил си е производна форма на самопредложа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).