самоотлъчел съм

Речник на българския език

1. самоотлъчел съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоотлъчел съм е производна форма на самоотлъча (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).