самоотлъчел е

Речник на българския език

1. самоотлъчел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоотлъчел е е производна форма на самоотлъча (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).