самоотбранявал си

Речник на българския език

1. самоотбранявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоотбранявал си е производна форма на самоотбранявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоотбранявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоотбранявал си е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоотбранявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоотбранявал си е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).