самоотбранявало е

Речник на българския език

1. самоотбранявало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало е е производна форма на самоотбранявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоотбранявало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало е е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. самоотбранявало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало е е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).