самоотбранявали

Речник на българския език

1. самоотбранявали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самоотбранявали е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоотбранявали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоотбранявали е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самоотбранявали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоотбранявали е производна форма на самоотбранявам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самоотбранявали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самоотбранявали е производна форма на самоотбранявам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).