самоопрашило е

Речник на българския език

1. самоопрашило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоопрашило е е производна форма на самоопраша (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоопрашило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоопрашило е е производна форма на самоопраша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).