самоопрашили

Речник на българския език

1. самоопрашили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоопрашили е производна форма на самоопраша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоопрашили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоопрашили е производна форма на самоопраша (мин. деят. св. прич. мн. ч.).