самоопрашели

Речник на българския език

1. самоопрашели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самоопрашели е производна форма на самоопраша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоопрашели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самоопрашели е производна форма на самоопраша (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).