самоопрашел

Речник на българския език

1. самоопрашел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоопрашел е производна форма на самоопраша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоопрашел — мин. деят. несв. прич. м. р.

самоопрашел е производна форма на самоопраша (мин. деят. несв. прич. м. р.).