самоопрашвал

Речник на българския език

1. самоопрашвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоопрашвал е производна форма на самоопрашвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоопрашвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоопрашвал е производна форма на самоопрашвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самоопрашвал — мин. деят. св. прич. м. р.

самоопрашвал е производна форма на самоопрашвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. самоопрашвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

самоопрашвал е производна форма на самоопрашвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).