самоограничил си

Речник на българския език

1. самоограничил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограничил си е производна форма на самоогранича (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограничил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограничил си е производна форма на самоогранича (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).