самоограбваха

Речник на българския език

1. самоограбваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоограбваха е производна форма на самоограбвам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоограбваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

самоограбваха е производна форма на самоограбвам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).