самоограбвал съм

Речник на българския език

1. самоограбвал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал съм е производна форма на самоограбвам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограбвал съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал съм е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

3. самоограбвал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал съм е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).