самоограбвал си

Речник на българския език

1. самоограбвал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал си е производна форма на самоограбвам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограбвал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал си е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоограбвал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал си е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).