самоограбвали

Речник на българския език

1. самоограбвали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самоограбвали е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоограбвали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоограбвали е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самоограбвали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоограбвали е производна форма на самоограбвам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самоограбвали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самоограбвали е производна форма на самоограбвам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).