самообучавал си

Речник на българския език

1. самообучавал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообучавал си е производна форма на самообучавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самообучавал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообучавал си е производна форма на самообучавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самообучавал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообучавал си е производна форма на самообучавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).