самообучавал е

Речник на българския език

1. самообучавал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самообучавал е е производна форма на самообучавам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самообучавал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самообучавал е е производна форма на самообучавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самообучавал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самообучавал е е производна форма на самообучавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).