самообслужи

Речник на българския език

1. самообслужи — сег. вр., 3 л., ед. ч.

самообслужи е производна форма на самообслужа (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. самообслужи — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

самообслужи е производна форма на самообслужа (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. самообслужи — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

самообслужи е производна форма на самообслужа (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. самообслужи — повелително наклонение, ед. ч.

самообслужи е производна форма на самообслужа (повелително наклонение, ед. ч.).